سگی با خوردن زیره سیاه کوهی دیگر پارس نکرد

زیره سیاه کوهی و زیره سبز به طور سنتی برای درمان سوء هاضمه و فشار خون بالا استفاده می شود. پتانسیل ضد فشار خون عصاره آبی زیره سبز و نقش آن در بیان نیتریک اکسید سنتاز شریانی-اندوتلیال، التهاب و استرس اکسیداتیو در موش های صحرایی با فشار خون کلیوی ارزیابی شده است.

مصرف خوراکی زیره سبز (200 میلی‌گرم بر کیلوگرم بدن) به مدت 9 هفته باعث بهبود اکسید نیتریک پلاسما و کاهش فشار خون سیستولیک در موش‌های با فشار خون بالا شد. این امر با تنظیم بالا بیان نیتریک اکسید سنتاز (iNOS)، Bcl-2، TRX1، و TRXR1 و کاهش بیان Bax، TNF-α و IL-6 همراه بود. این داده ها نشان می دهد که دانه های زیره عملکرد اندوتلیال را تقویت کرده و استرس التهابی و اکسیداتیو را در موش های با فشار خون بالا بهبود می بخشد.

Paraoxanase-1 نقش محافظتی در برابر اصلاح اکسیداتیو لیپوپروتئین های پلاسما ایفا می کند و پراکسیدهای لیپیدی را در ضایعات آترواسکلروتیک انسانی هیدرولیز می کند. فلاونوئیدهای موجود در دانه های زیره دارای فعالیت آنتی اکسیدانی و بهبود سیستم آنتی اکسیدانی هستند.

یک مطالعه نشان داد که عصاره زیره به طور قابل توجهی سطح لیپوپروتئین کم چگالی اکسید شده (OxLDL) را کاهش داد در حالی که فعالیت پاراکسوناز را افزایش داد و فعالیت آریل استراز در سرم افزایش یافت (سامانی و فرخی، 1393). اثر زیره سبز افزوده شده به رژیم غذایی طبیعی و محرک هیپرکلسترولمی بر سطح کلسترول سرم و کبد در موش ها مورد مطالعه قرار گرفته است (Sambaiah and Srinivasan, 1991). زیره رژیمی در زمانی که در جیره غذایی (25/1%) در حدود 5 برابر سطح مصرف معمولی گنجانده شد، هیچ اثر کاهش دهنده کلسترول را نشان نداد.

اثرات شیمیایی پیشگیرانه
پتانسیل‌های شیمیایی پیشگیری از سرطان زیره سبز 2.5 و 5 درصدی در برابر تومورزایی ناشی از بنزو (α) پیرن در پیش‌معده و تومورزایی ناشی از 3-متیل کولانترن (MCA) در دهانه رحم در موش‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت (Gagandeep 300). ). زیره باعث مهار قابل توجه تومور معده می شود. اثر بر روی آنزیم‌های فاز I و فاز II متابولیزه‌کننده سرطان‌زا/کسنوبیوتیک، آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و پراکسیداسیون لیپیدی در کبد نیز مورد بررسی قرار گرفت. سیتوکروم P450 و سیتوکروم b5 به طور قابل توجهی توسط زیره غذایی افزایش یافتند.

فاز دوم آنزیم گلوتاتیون-S-ترانسفراز (GST) توسط زیره افزایش یافت، در حالی که فعالیت های خاص سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و کاتالاز به طور قابل توجهی افزایش یافت. پراکسیداسیون لیپیدی توسط زیره مهار شد، که نشان می‌دهد پتانسیل شیمیایی پیشگیری از سرطان زیره سبز را می‌توان به توانایی آن در تعدیل متابولیسم سرطان‌زا نسبت داد.

اثر زیره سبز (C. cyminum؛ رژیم غذایی 1.25 درصد به مدت 32 هفته) بر سرطان روده بزرگ در موش های صحرایی با استفاده از 1،2-دی متیل هیدرازین (DMH) s.c مورد مطالعه قرار گرفت. 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن (15 دوز، در فواصل هفتگی) (نالینی و همکاران، 2006). نتایج نشان داد که زیره باعث سرکوب سرطان کولون در حضور DMH پروکارسینوژن می شود. دفع اسیدهای صفراوی مدفوع و استرول های خنثی به طور قابل توجهی در موش های زیره سبز + DMH تجویز شده افزایش یافته است.

کلسترول و فعالیت ردوکتاز 3-هیدروکسی-3-methylglutaryl-CoA در موش های تحت درمان با زیره + DMH کاهش یافت. زیره مصرف شده تولید شده از صنعت آیورودا از نظر پتانسیل غذایی آن از نظر آنتی اکسیدان (از نظر رادیکال 2،2-دیفنیل-1-پیکریل-هیدرازیل هیدرات [DPPH])، ضد دیابت (از نظر مهار بهتر α-آمیلاز) مورد ارزیابی قرار گرفت. و فعالیت جذب گلوکز در سلول های L6) و خواص ضد سرطانی (از نظر توقف چرخه سلولی و القای آپوپتوز در سلول های سرطانی کولون HT29) و در مقایسه با زیره خام (Arun et al., 2016). نتایج نشان داد که فرمولاسیون مواد غذایی مغذی ساخته شده از زیره مصرف‌شده می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری یا مدیریت بیماری‌های دژنراتیو داشته باشد.